پرتو درمانی در بیماری های پوستی و بيماري هاي كيسه صفرا دام کوچک

اشعه یونیزان با تخریب سلول های زنده در درمان انواع سرطان ها کاربرد دارد . پرتو درمانی در بیماری های پوستی  با به حداقل رساندن اسکار و تغییر شکل های ناشی از آن در نواحی آناتومیکی که عملکرد طبیعی آن حایز اهمیت است مورد استفاده قرار میگیرد.
تومور های پوستی در ناحیه اطراف چشم و پلک ها بیشتر با این روش درمان میشوند. به دنبال پرتو درمانی نسوج مورد نظر تخریب شده و سپس نیاز به جایگزینی مرحله ترمیمی دارد .در پوست، اغلب ملانوسیت هایی که در امتداد حاشیه ضایعه درمان شده با اشعه، واقع شده اند تضعیف یا تغییر خواهند کرد به طوری که ممکن است پوست سفید وموی سفید جایگزین رنگ طبیعی بدن گردد. این روش به خاطر هزینه آن به تومور های کوچک نواحی چشم وپوست اطراف چشم وروی مفاصل وجود دارند محدود میشود.

از فواید پرتودرمانی بی خطر بودن آن است. تومور هایی که درمان ناموفق با روش های دیگر داشته اند با این روش درمان میگردند. در صورت همراه شدن این روش با جراحی طول مدت پرتو درمانی کاهش میابد.غالبا تومور ها بعد از مدت ۱۲ ماه کاهش اندازه ی پیشرونده ای رانشان میدهند،اما در مدت بیشتر نکروز موضعی قابل توجهی رخ داده و سبب تشکیل آبسه میگردد که ابتدای مراحل هشدار است .
پرتو درمانی بسته به روش تولید آن ها به صورت های بی فاصله یا بی فاصله تابیده میشوند.

 درمان کارسینوم سلول سنگفرشی، نروفیبروم، سارکوئید ندولی و فیبروالاستیک و سایر تومورهای سطحی که جراحی در آن ها قابل انجام نباشد یا در تومور هایی که پس از تلاش قبلی برای برداشت آن ها به هر طریقی عود نموده اند

در روش پرتو درمانی از دستگاه خاص برای تولید پرتو استفاده میشود .در این روش دام باید کاملا بی حرکت باشد و نیاز به بیهوشی عمومی دارد . امکان درمان تومور های عمیق درپرتو درمانی وجود دارد .از محاسن این روش میتوان به موارد زیر اشاره کرد : اسکار و بدشکلی کم است
میزان موفقیت بالا
پرتو درمانی روش کمکی موثر برای سایر درمان ها است.

در ارزيابي آزمايشگاهي، در شمارش سلول هاي خوني، در صورتي كه تغييراتي از قبيل حضور نوتروفيل به همراه تغييرات توكسيك يا افزايش تعداد نوتروفيل ها يا انحراف به چپ وجود داشته باشد،شايد نشان دهنده ي التهاب كيسه صفرا يا پاره شدگي مسير صفراوي باشد.

از سونوگرافي نيز در تشخيص التهاب كيسه صفرا، سنگ كيسه صفرا، تجمع صفرا،انسداد مسير صفراوي و موكوسل استفاده ميشود. در مواردي كه امكان عفونت وجود داشته باشد، ميتوان با استفاده از سونوگرافي و هدايت سوزن با آن، به منظور كشت و بررسي سلولي، نمونه برداري شود.

در اين حالت ديواره ي كيسه صفرا به شكل قابل توجهي دچار افزايش ضخامت ميشود. در موارد كيسه ي صفرا منظره اي شبيه به هزارلاي گاو پيدا ميكند. موكوسل شايد با التهاب كيسه صفرا و نكروز آن ارتباط داشته باشد.
اين نشان ميدهد كه سگ هاي مبتلا به موكوسل در معرض خطر بيشتر پارگي كيسه صفرا قرار دارند

ممكن است استريل باشد، اما اغلب منشأ عفوني دارد. تعدادي از عوامل بامتريايي شايد در ايجاد آن نقش داشته باشند كه بيشتر آنها منشأ گوارشي دارد. اين عوامل باكتريايي سبب توليد گاز خواهند شد و التهاب آمفيزماتوز كيسه صفرا را ايجاد ميكنند. همچنين در اين عارضه با توجه به نكروز ديواره كيسه صفرا، احتمال پارگي آن نيز وجود خواهد داشت.

عارضه ي متداولي در سگ بشمار نميرود و اغلب به طور اتفاقي حين رايوگرافي يا سونوگرافي شكم يافت ميشوند. شايد سنگ ها در ايجاد التهاب كيسه صفرا دخيل باشند كه در اين صورت علائمي چون عفونت ممكن است غالب باشد. اما در كل زماني علائم باليني مورد انتظار است كه سنگ ها موجب انسداد مسير صفراوي شوند. در اين حالت زردي، استفراغ و درد ناحيه ي شكم ايجاد ميشود.

مجراي صفراوي قبل از ورود به روده، از مجاورت پانكراس عبور ميكند. اين احتمال وجود دارد كه بيماري مجراي صفراوي از قبيل التهاب، رافولوم، سنگ هاي كيسه صفرا يا تومور سبب ايجاد انسداد صفرا شوند. با اين حال متداول ترين علت بروز آن، التهاب پانكراس است. بيماري هاي التهابي كه طي آن روده باريك درگير ميشود نيز ، زمينه ساز انسداد صفرا مي باشد.