پژوهش ها نشان داده که می توان به طور نسبی، شروع تخمک گذاری یا شروع علائم فحلی را در گاوهای شیری و گوشتی که به گوساله خود شیر می دهند به تاخیر انداخت. بازگشت به چرخه تخمدانی در گاوهای شیری 24 + 0.6 و در گاوهای گوشتی شیرده 59.9 +- 2.5 روز پس از زایمان اتفاق می افتد. جداسازی گوساله از ماده گاو، به صورت دائمی یا موقت، یا جلوگیری از مکیدن پستان با قرار دادن پوزبند در گوساله، سبب کاهش دوره عدم فحلی در گاو می شود. ماستکتومی یا قطع پستان ها در گاو شیرده نیز، به طور نسبی سبب کوتاه شدن دوره عدم فحلی نسبت به گاوهایی که به گوساله خود شیر نمی دهند گردیده است. افزایش شدت مکیده شدن با دو یا چند برابر کردن تعداد گوساله های شیرخوار نیز سبب افزایش دوره عدم فحلی در برخی گاوها گردیده است.

سالهاست که ارتباط میان تولید شیر فراوان و کاهش قدرت باروری گزارش شده اما اینکه عملکرد تولیدمثلی به طور مستقیم تحت تاثیر تولید شیر باشد جای بحث دارد، زیرا مشکل بتوان اثرات تولید شیر زیاد را از دیگر عوامل مبهم، به ویژه تغذیه ای جدا کرد.

دریافت ناکافی انرژی در گاوها، قبل و بعد از زایمان سبب افزایش طول دوره عدم فحلی شده و در تلیسه ها سبب رشد تعداد کمتری از فولیکول ها، سطوح پایین پروژسترون خون نرخ باروری کمتری گردیده است. اگرچه که انرژی تامیین شده در جیره غذایی محتمل ترین دلیل تغذیه ای در ضعیف عمل کردن تولیدمثل محسوب می شود، کمبود دیگر مواد مغذی، به ویژه ویتامین ها و مواد معدنی در باروری موثر می باشند.
اگر تلیسه های کم وزن دارای سطح تغذیه خوبی باشند و در حال افزایش وزن باشند، میزان باروری بهتری دارند، در حالی که آنهایی که اضافه وزن دارند باید وزنشان ثابت نگه داشته شود یا درحال کاهش وزن باشند.
گاوهی شیری و گوشتی که در شرایط بدنی ضعیف زایمان می کنند، پس از شروع فعالیت های چرخه ای تخمدانی دچار تاخیرهای طولانی می گردند. از این رو، احتمالا باروری در چنین گاوهایی به طور جدی پایین می افتد.

در گذشته، در نواحی معتدل کره زمین، تفاوت های فصلی میزان آبستنی و فاصله های طولانی تر بین زایمان و اولین فحلی در زمستان و بهار گزارش شده است. علاوه بر این، گزارش شده، گاوهای گوشتی و شیری که در بهار گوساله آورده بودند در مقابل آنهایی که زایش پاییزه داشته اند، دارای فاصله زایش تا اولین فحلی طولانی تری بوده اند.
در اقلیم های گرم، عدم فحلی فصلی، چرخه های کوتاه، باروری ضعیف، افزایش مرگ و میر و مرگ زودرس جنین در گاوهای نژاد اروپایی و هلندی در فصول گرم سال دیده شده است.
نشان داده شده که فصل زایمان بر اولین فحلی تلیسه ها موثر است. گوساله هایی که در بهار به دنیا آمده اند دو ماه جلوتر از آنهایی که در پاییز متولد شده اند به بلوغ جنسی می رسند.

قبل از اینکه گاو قادر به باروری مجدد گردد لازم است که رحم به حالت طبیعی خود برگردد.معمولا رحم گاو در زایمان اول زودتر از رحم گاو زایمان چندم به حالت طبیعی برمی گردد.
سخت زایی و جفت ماندگی ممکن است که باعث بروز دوره های طولانی عدم فحلی پس از زایمان و سبب جلوگیری از برگشت رحم به حالت عادی و به تاخیر افتادن تخمک گذاری شوند.
همچنین، آلودگی باکتریایی زیاد رحم پس از زایمان می تواند منجر به ضعف در انتخاب فولیکول غالب (بیشتر در شاخی که قبلا آبستن بوده) گردد.