جرب گوش(سگ و گربه)

جرب های گوش متداول ترین انگل هایی هستند که در مجرای شنوایی گوش سگ ها و گربه ها یافت می شوند. در این بین اتودکتس سینوتیس یا جرب گوش جزو یکی از مهمترین و شایع ترین انگل های درگیر کننده کانال گوش در سگ و گربه محسوب می شوند. این انگل به عنوان یکی از عوامل اولیه ایجاد کننده گوش درد و تورم گوش خارجی در سگ ها و گربه ها شناخته شده است.
small blue diamond اهمیت این جرب در گربه ها بیشتر از سگ ها می باشد؛ چرا که عامل ایجاد کننده 50 تا 80 درصد از تورم های گوش خارجی در گربه ها اتودکتس سینوتیس معرفی شده است در صورتی که این مقدار در سگ ها بین 5 تا 10 درصد گزارش شده است . میزان آلودگی گربه ها به اتودکتس سینوتیس در کشور های مختلف به میزان های متفاوتی گزارش شده است؛ این میزان در استرالیا 3.5 % و در ایالات متحده آمریکا 75% می باشد. در ایران نیز در زمان های مختلف میزان های متفاوتی بین 9% تا 22.9% گزارش شده است.
آلودگی به این جرب بسیار مسری بوده و جرب به صورت تماس مستقیم به دیگر حیوانات انتقال میابد و بیشتر در حیوانات جوان آلودگی با جرب گوش رخ می دهد. اتودکتس سینوتیس علاوه بر گربه و سگ دیگر حیوانات اهلی و وحشی از جمله روباه و راسوی اهلی را نیز مورد حمله قرار می دهد. این جرب همچنین  گاهی اوقات گوش انسان را نیز مورد هجوم قرار می دهد و باعث درماتیت پاپولی گذرا می شود .
در موارد آلودگی های مزمن یا شدید، احتمال عفونت های باکتریایی یا قارچی به صورت ثانویه وجود دارد که در این صورت درگیری گسترش یافته و سبب وقوع تورم گوش میانی و بروز علائم مرتبط با آن بویژه تشنج می شود

حیوان مبتلا سرش را تکان می دهد و همواره گوش خود را می خاراند و در مراحل پیشرفته گوش حالت افتاده دارد. ضایعات بشکل ترشحات چسبناک سیاه مایل به قهوه ای به شکل توپی داخل گوشی در گوش خارجی دیده می شود و خارش مستمر در این ناحیه را داریم.
اگر درمان انجام نگردد، جرب توسعه یافته و خارش شدیدتر شده و به نقاط دیگر بدن نیز کشیده می شود. در سگ های با گوش بزرگ ممکن است یک هماتوم ناشی از خارانیدن شدید گوش بوسیله سگ دیده شود. همچنین احتمال دارد که یک آماس چرکی گوش خارجی وجود داشته باشد که حتی ممکن است به سوراخ شدن پرده صماخ منجر شود و این می تواند آسیب گوش میانی، داخلی و حتی مغز را در پی داشته باشد. ضربات ناشی از واکنش حیوان نسبت به خارش موجب ایجاد عوارض گوش میانی می شود و برخی معتقدند فعالیت های اگزودائی و التهابی باعث ضایعات در گوش میانی می شود. در مراحل پیشرفته تر بیماری علائم و اختلالات عصبی مانند صرع ظاهر می شود که می تواند ناشی از عوارض گوش باشد.

بر مبنای وجود ترشحات غلیظ و تیره (توپی داخل گوشی) که با اتوسکوپ دیده می شود، می توان تشخیص را انجام داد. این توپی باید پس از بیهوشی کردن سگ و با استفاده از قطره روغنی بنزن هگزاکلراید برداشته شود چرا که در غیر این صورت باعث هماتومای پشت پرده گوش و ناشنوائی می شود. برای تائید آن مقداری ترشحات را برداشته و روی صفحه تیره قرار داده و جرب ها را بشکل لکه های قرمز متحرک می توان تشخیص داد.
بنابراین تشخیص بر پایه مشاهده جرب می باشد و انگل در مواد و ترشحات خارج شده از گوش خارجی دیده می شود که باید از جرب های سارکوپتس اسکبی، نوتوادرس کتی و به خصوص کوریوپتس تمایز داده شود.